In ons kabinet zitten meesters in passieve agressiviteit. Het valt niet op, totdat je er op gaat letten. Wegdraaien van de spreker (De Jonge toen Baudet aan het woord was). Lachen als een je een motie van wantrouwen aan je broek krijgt (Kaag bij Van Dijk). Knipogen tijdens serieuze debatten (Rutte naar diverse kabinetsleden). Maar ook het bewust afwezig zijn bij stemmingen of het onbesproken laten van zaken zijn uitingen van passieve agressiviteit.
Het zijn onopvallende en onderdrukte uitingen van macht of dominantie. Er wordt immers niet geschreeuwd, gedreigd of hard op de tafel geslagen. Want dat is wat we vaak als dominantie betitelen. De verklaring voor dit gedrag in de literatuur verwijst naar het eigen onvermogen om verantwoordelijkheid te nemen.
Herken je dit ook in je eigen organisatie, of bij jezelf wellicht? Gaat het dan ook om het onvermogen om verantwoordelijkheid te nemen, of speelt er iets anders? Dit is wat de psycholoog er over zegt.
Foto via Unsplash van Paul Hanaoka
Terug naar homepage.
Geef een reactie